Brief: เผยประวัติ ความเหมือน และความแตกต่างระหว่าง เกอิชา และ โออิรัน สาวงามที่คอยให้ความสำราญแก่แขกที่มาใช้บริการ และค้นหาสาเหตุที่ทำให้พวกเธอต้องทาหน้าขาว
พัฒนาการความงามของมนุษย์ เริ่มต้นขึ้นเมื่อ 7000 ปีก่อน และพัฒนาอย่างต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน ไม่ว่าจะเป็นทางฝั่งซีกโลกตะวันตกหรือตะวันออกก็ตาม
.
วันนี้จะหยิบยกอาชีพจากประเทศฝั่งตะวันออกที่ต้องปัดเครื่องสำอางให้หน้าแน่นไว้ก่อนมาเล่าให้ฟัง นั่นก็คือ ‘เกอิชา’ และ ‘โออิรัน’ จากประเทศญี่ปุ่น
.
“เกอิชา” ศิลปินผู้ถูกตราหน้าว่าเป็นหญิงขายบริการ
หลายคนอาจจะคิดว่าเกอิชาคือหญิงขายบริการที่คอยปรนนิบัติผู้ชาย แต่จริงๆ แล้วความเชื่อนี้เป็นความเชื่อที่ไม่ถูกต้อง
.
เกอิชา(Geisha) มีประวัติมาอย่างยาวนานตั้งแต่สมัยศตวรรษที่ 17 โดยเกอิชาจะเรียนรู้ศิลปะแห่งการร่ายรำ ชงชา ขับร้อง จัดดอกไม้ รวมถึงการพนัน และการสนทนาโต้ตอบกับลูกค้า
.
เกอิชามักจะถูกเข้าใจผิดว่าเป็นโสเภณี แต่ในความเป็นจริงแล้วไม่ใช่ เนื่องจากในญี่ปุ่นมีอีกอาชีพหนึ่งที่คอยให้ความสำราญกับแขกเรียกว่า ‘โออิรัน(Oiran)’
.
โออิรัน นั้นมีจุดที่คล้ายกับเกอิชาอยู่หลายส่วน นั่นคือเหล่าโออิรันนั้นจะมีความสามารถในการร่ายรำ ขับร้อง ชงชา จัดดอกไม้และใส่กิโมโนเช่นเดียวกับเกอิชา
.
แต่จุดที่ต่างกันคือทรงผมของโออิรันจะสวยกว่าเกอิชาเพราะพวกเธอจะใส่ Kanzashi (เครื่องประดับผม)พร้อมกับริบบิ้น และเชือกผูกผมสวยงาม
.
อีกข้อแตกต่างหนึ่ง ที่เห็นได้ชัด คือโออิรันจะสวม โอบิ ไว้ด้านหน้า เพื่อสะดวกต่อการถอด เพราะหน้าที่ของโออิรันคือการขายเรือนร่างนั่นเอง
.
“ชิโรนูริ” วิธีทาหน้าขาวของเหล่าเกอิชา และโออิรัน
ในการแต่งหน้าของเกอิชา และโออิรันจะใช้เทคนิคที่เรียกว่า “ชิโรนูริ” นั่นคือกระบวนการลงแป้งบนใบหน้าให้หน้าขาวซึ่งจะใช้แป้งผสมน้ำมาทาลงบนใบหน้า และลำคอเหมือนลบหน้าเดิมทิ้ง
.
เว้นการทาแป้งที่บริเวณหลังคอเป็นลายให้เห็นสีผิวจริง เขียนคิ้วขึ้นใหม่ด้วยสีดำเจือสีแดงเรื่อๆ บริเวณเหนือคิ้วเดิมขึ้นไปเล็กน้อย หางตาตกแต่งด้วยสีแดง ริมฝีปากทาด้วยสีแดงสด
.
แล้วทำไมต้องทาหน้าขาว
ค่านิยมในการทาหน้าขาวของสตรีญี่ปุ่นนั้น จริงๆ แล้วมีที่มาจากประเทศจีน ส่งผ่านเข้ามาในประเทศญี่ปุ่นเมื่อสมัยเฮอัน ( ค.ศ. 794 - 1185 )
.
สาเหตุหลักคือในสมัยก่อนยังไม่มีหลอดไฟ และไฟฟ้า และเวลาของเหล่าเกอิชา และโออิรันไปแสดง หรือปรนนิบัติแขกนั้นเป็นตอนกลางคืน
.
ไม่สามารถพึ่งพาความสว่างจากแสงเทียนได้ พวกเธอจึงต้องผัดหน้าตัวเองให้ขาวผ่องเพื่อให้แขกเห็นหน้าได้ชัดเจน
.
นอกจากนั้นการทาหน้าขาวยังช่วยให้เกอิชา และโออิรัน สามารถปกปิดความรู้สึก และการแสดงอารมณ์ทางใบหน้าที่แท้จริง เพื่อมอบความสุขให้แก่ผู้เรียกใช้บริการของพวกเธอได้นั่นเอง
.
ผมคิดว่าในปัจจุบัน เกอิชา และ โออิรัน นอกจากจะทำหน้าที่ปรนนิบัติแขกแล้ว
.
พวกเธอยังกลายเป็นสัญลักษณ์ ผู้สืบทอด และสืบสานวัฒนธรรมญี่ปุ่นโบราณให้คงอยู่สืบไปอีกด้วยครับ
เห็นเกอิชา และโออิรันแต่งหน้าหนาๆ แบบนี้ ผมก็อยากแนะนำ ‘Bioderma Cleansing สูตร Sensibio H2O(สำหรับผิวแพ้ง่าย) และ Sebium H2O(ผิวมันเป็นสิว)’
.
คลีนเซอร์ และเมคอัพรีมูฟเวอร์อันดับหนึ่ง เหมาะกับผิวแพ้ง่าย และผิวมันเป็นสิว เมคอัพหนาแค่ไหนก็ล้างออกได้ง่ายๆ โดนใจทั้งเกอิชา และโออิรันแน่นอน
.
ทิป !! :
เราเรียกเกอิชาฝึกหัดว่า “ไมโกะ (Maiko)” และเมื่อเป็นเกอิชาแล้วยังสามารถแบ่งได้อีกสองประเภท ประเภทแรกคือถนัดในการเต้นรำ จะเรียกว่า ‘ทาชิกาตะ (tachikata)’ และหากถนัดในการขับร้อง และเล่นเครื่องดนตรี จะเรียกว่า ‘จิคาตะ (jikata)’
ที่มา : postjung , iamaileen , historyundressed